Turnand a San Szvan – Che sbarsaion!

Commenti (0) Poesie

Senza titolo-1

Che sbarsaion!

Al girava dè e nott con la so bretta

culgà insima a la motocicletta

e bacaiand dagli ori da par lò

quend l’andava a cà ’d chi atar in filò

a sena oppure a l’ora dal disnar

andand a scuriusar in dal granar

guardand al scali, al fnil o enc la fossa,

 tastand al vachi, i vdei e infin la ciossa

atgnend in temp col foli la razdora

in dla cusina, in bagn o là par fora

o andand a rompar l’anma ai cuntanden

propria in cal mentar chi arbaltavn al fen.

E quend al sbarsaiava dentr al bar

tutt chiatar i parivan di sumar

angh’ira più nisson c’al cumpatiss

quend al giva, squasandas cum’è un biss

«A g’ho dusent vint biolchi a son un sgnor

e a ciap più sold punsand che col lavor,

ma chiatar, che al tratava cme al ladam

parché – algiva – a si di mort ad fam»

al dé ad Nadal, superub su la mota

ic fichisan na secia pina ad zota.

Mauro Tinti

Tratto da: Turnand a San Szvan – Poesie dialettali – Dialetto di Cavezzo (Mo)

Lascia un commento

Il tuo indirizzo email non sarà pubblicato. I campi obbligatori sono contrassegnati *