Anch i mür i parla – Dialetto di Poggio Rusco

Commenti (0) Poesie

download

L’era la prima spéra ‘d sol dop la fumana e pedaland sül nastar bianch, che a bisaböga as pardeva in la valada dal Pòs, tra l’aroma di spagnèr e al prufüm di fior che sbadaciand i maciava la campagna, am pareva ‘d vular.

Ma la me baldansa l’è svanida, quand a metà strada, ho incuntrà la me ca vecia. Pena vèrt la porta an gróp in gola e i sgrisui sü la pél i m’ha squasà li büdeli e cun la facia in man a son s-ciupada in lagarmón ad dispiasér e profonda nustalgia.

Pò in dal silensiu, d’impruvis ho squaià, quand i mür, prégn d’antich sentiment, i m’ha regalà na figura cara vastida ad füstagn cul fasulét in cò e i scalfaròt ad lana che, cun vós mureula, l’ am caresava ‘l còr e ‘l sel da dentar as dasfava cme nef al sol.

Ricord ‘d na tera mantfana, in cunfin cul mudnes e ‘d na dona sfiancada da fadighi e privasion, ma cun an sguard lüminós in du trasparéva amor e urgogliu pr’aver sumnà di valór che mi ho racolt e am tégn dacat cme di tesor.

Lidia Basaglia

Tratto da: Le donne della Bassa in duecento parole.

Edizioni : E.Lui

Anno 2008

Lascia un commento

Il tuo indirizzo email non sarà pubblicato. I campi obbligatori sono contrassegnati *