Vilmo Cappi – Na ciacaradina tra la Mirandulina e Al Barnardon

Commenti (0) Racconti

Senza titolo-1

L’atra sìra ch’l’era la sìra d’ S. Zuann a son gnu fora par ciappar la guazza; in piazza a i ho incuntrà Mirandolina e Barnardon. I eran vastii cum’é nu atar ma a i ho cgnusu subit. I dascurivan tra lòr; i dgivan:

Barnardon: « A i ho savu, sgnora Maschera, che sta’ primavera l’è stada invidada a la Festa Nazionale dil Mascheri italiani. A gh’ ho avu dimondi piasèr parchè a pens ch’l’as sia fatta unòr e ch’l’abbia fatt unór a la nostra Mirandula ».

Mirandolina: « Ma sé. Al pensa, car al mé strolagh famosissim, che dop tant ann ch’an s’a vdivan ho incuntra Arlecchino con il mé amighi Colombina e Coral­lina, la sgnora maschera Pantalon d’ Venezia, Meneghin e la Cecca de Milan, Giandùia de Turin, Bepin de le tre gozze de Bergam, Pulcinella d’ Napoli, a gh’era anch Sandron e la Pulonia e al nostar amigh Tugnon d’ San Fliis e tutti il Mascheri d’Italia, tutti con i sò custum e tutti insém hemm fatt na bella ciaccarada ognuna in dal sò dialett e, second mé l’è stada na bella robba da bon.

Hò savu però che anca lù al s’é fatt unór; l’ann passa i gh’hann fatt ‘na bella festa pr’al sò Centenàri e i gh’ hann fin stampa un libar tutt par lù e i hann invintà un prèmi intitola al sò nom ».

Barnardon: « Buntà d’ chi a cgnoss mé, che mé al consider l’istess un bon da gninta ».

Mirandolina: « Ma no, ch’l’é stada na roba ben fatta ».

Barnardon: « Cum’é la sua d’ Parma dal rest; hò savu anch ch’l’é andada a visitar i puten dil scòli e ch’l’a gh’ é dimondi piasuda ».

Mirandolina: « A spèr propria. Ma al diga, dato che a son ché, che chissà quand as turném a vedar, possia profitar d’la sò scienza, d’la sò cortesia? Cus’as duvemmia spettaras in d’l’uttanta? Cus’al vist in dal stelli? Disal ch’as possa dar che i mettan i murador atacch a la Galeria e al Castel Picch prima ch’i cródan par terra, ch’i cressan il tassi? che la Féra nova l’a vegna fatta anch in di curtii dil cà? Ch’i slargan un poch da più l’area dal Centro Storico?

Barnardon: (quasi risentito): « Am daspiàs, Sgnora Maschera, d’essar sgarbà con le ma in stil robi chè a son irremovibil e an n’agh poss e an n’agh vói anticipar gninta. Sàla cus’a voi dir gninta? L’am pardòna ma a sò temp la lezza al me Dascors General. La pensa ch’an n’ho vlù dir ancora gninta gnanch al duttor Cappi e al giornalista Morselli ch’i en dù mé amigh; l’as figura s’a digh quell a le, ch’l’é na donna ».

Allora mé, a sintir dir acsé, ho capii ch’l’era mèi ch’ a m’in tuliss dù dìda prima ch’i m’ issan cgnussù e am son sluntanà, ch’in pinsessan ch’a fuss lé par scuriusar e par saver quell ch’a gh’era in dal Barnardon prima d’ chi atar; tant più che oramai iva già ciappà la guazza e che i mé cavii i m’eran turnà rizz e fiss cum’è quand a gh’iva vint ann.

Vilmo Cappi 1979

Lascia un commento

Il tuo indirizzo email non sarà pubblicato. I campi obbligatori sono contrassegnati *