La Madòna dal Burghet

Commenti (0) Racconti

La Madòna dal Burghett ad Zivdal d’la Mirandula l’era anca lee na povra Ma­dòna ad campagna, piturada d’an n’as sà chi, cum’ a custumava na volta, in zima al mur d’na cisulina d’un crusar, na cisulina piccula piccula, poch più d’un pilastar, sempar con la porta averta.

La gent la gh’andava al mes ad Magg a dir al Rusàri; la s’a sgnava quand l’agh passava davanti e pò ba­sta.

Na bella matina, duzent zinquanta ann fà precis, un, ch’al passava da d’lé, al’s sintì mal, tutt in na volta, un mal da murir; propria davanti a la porta d’la ciesa.

L’andé dentar cum’ al psì e, guardand la figura d’la Madòna piturada là in fond, al dgì o al pinsò: «Aiutam te, sol pr’i mé fioi!» e intant ch’al dgiva acsé al’s sintì mèi subit, cum’é s’an gh fuss success gninta.

Dop un poch ad temp, n’atar, ch’al pudava na pioppa suparzina ch’a gh’era in dal crusar, ch’l’era circa a metà ad la pianta, as gh’é rott la corda ch’al la tgniva sodi e l’è casca a l’indrè.

«Aiutam té, par l’amor ad nostar Sgnòr» al pinsò e al’s alvé sù da terra senza essr’ as fatt gninta anca lù.

Al fé far un quadrett da un pittor con in zima pitturà lù ch’al cascava zò e la Madòna ch’l’al farmava e al la mittì in ciesa ad banda a quell ch’iva fatt far cl’atar.

Madonna del Borghetto

Madonna del Borghetto

Colonna dedicata alla Madonna del Borghetto situata tra via Piovana e via Mazzone

Colonna dedicata alla Madonna del Borghetto situata tra via Puviana – via Mazzone – via Borghetto

E la gent la vdiva i quadrett e la discuriva da sti fatt e a chi i eran success. Quasi ogni smana a gh’era un o n’atar ch’al’s arcmandava a la Madòna e che in un mod o in cl’atar al’s persuadiva o al guariva o al truvava cunsulazion in di sò dispiasèr.

In pochi paròli, la Madòna la s’era missa a far di miràcui.

E la gent a poch a la volta la s’era missa an n’ andar più in ciesa a Zivdal a pargar, ma l’andava a la cisulina dal Burghett.

E allora, da la paura che la gent la fess sempar da più acsé e che la ciesa la fuss vòda anch a la Festa, il i autorità d’allora i han fatt sgàr al pezz dal mur andù a gh’era pittura in zima la Ma­dòna (che sol da par lù, al psàva più ad sett quintài) e i l’han fatt purtar con un carr da bò, in ciesa, in processione solenne e con la banda di sunador da­vanti.

E dop un poch ch’l’era in ciesa a gh’é sta fatt, a la Madòna, una cap­pella aposta con un bel altar ad marmul e tutt i ex voto da prima d’intoran, ch’ la dvinté al Santuàri ch’ a gh’é armas a la Mirandula.

Adess in dal post indù a gh’era la cisulina a gh’é par ricord un pilastar. Mé, ch’a vagh poch in ciesa, quand agh pass davanti, agh digh na qualch volta n’Avemaria.

Vilmo Cappi

Lascia un commento

Il tuo indirizzo email non sarà pubblicato. I campi obbligatori sono contrassegnati *