Piàsa: piàsa dal mè paés.
Tùtt a gh’avòmm ’na piàsa,
ch’la s’impinìss d’argòji
e d’sudisioun,
mo la mè piàsa no,
la pòl de più, lée la descòrr.
L’è al ciacarèr alsér
di giórn’ ed fèsta,
quèll pin d’suspir
di gióren da scurdèr,
un farfuj’èr
ch’al vin dal pordegh lungh,
un’eter da ’l cherpèdi dal castél,
un’armonìa in surdeina,
ch’la cunfònd l’inno
co’ ’l cant d’na prucisioun
e la risolv l’acòrd
d’ sóvra al segrèe.
Mo che piàsa, ragàs,
lè fata ed vós, d’ prèdi e d’afèt:
du bràs destés
ch’i pèren fat aposta per brasèr.
Lauro Luppi
Dialetto di Carpi
Tratto da: Piccola antologia di poesie dialettali della provincia di Modena
A cura del Lions Club Mirandola
Anno 1985/86
