Al passegg di cardinson

Commenti (0) Racconti multimediali

Se a giraa par al stradi dal paes e, stand a l’ai, a faa un рос d’tensioon, là da dicembar, vers al mez dal mes, as taca a vedr’ in gir i cardinsoon.

Quand a fa fred, e ad not a ven la brina, beli grandi, a tindoon, eco al pelici tiradifóra da la naftalina, chi fan simbrar dal fiaschi о dal salsìsi.

La pelìcia l’è cume la canèla par faar al sfoi, che l’è ‘na dotasion: la gaa sempar da esar,bruta о bela, e ancora méi s’lè fata a cardinson.

Par faar intendar ch’agh sia tanta sustansa, la’s compra bela longa, un po’ a mantel, da cuacir tutt, cavigli, col e panza, cume un re Magg in gropa dal camel.

A gh ‘è chi a gaa dal suo par la pelìcia e chi ha druaa un po ‘ ad liquidasioon, ma se una lang’ l’ha, la par ‘na sflìcia, e più l’è fina e granda, e più a gh’è ad boon.

A la festa о d’indì, vers la basora,

ti pòl vedar andaar spess da brasett:

chi a ghaa al colbacc cumpagn lè la più sgnora.

Qualchìdùna la’s ferma a faar ruglett.

Se vuatar d’inver’n agh faa la posta, a vadrii i cardinsoon dlong a la vìa cume ucoon col rudlìni, chi faan mostra d’esar impagnadi con qualch’opra pia.

Con al pel che par ii ann al sta ìnstactaa, sempar riposti cume un gran tesoor, i pusan da gat mort e da saraa, ma i gh ‘ha al damasco con al cifri d’oor!

Sparnacènti, un pooc lisi ed anch tachìsi, col col a sciall e al manghi a la raglaan, i cardinsoon i bràsan al varnìsi che, andand, ì plingan cume di sultaan.

E sota a salta fora du gambini, du sgambirleen chi faan propria scarésa; da’d sovra a fa cucù dal tastulini che quasi quasi it fa un poc tenerésa.

Asn ‘incontra ad diversi sfumaduri: una la tira al ross, n’antra al maroon; soquanti ii’è artucadi col tinturi culor da ponga, i sembran tabaroon!

Con ‘sti pei indefinii i van par piàsa cume dal nutrii ch ‘i avan ciapaa un squai e a paar, tirand avanti e un po’ a la basa, ch’in dal sedere i gh ‘avan un stupài.

E quand, purtropp, an na nè più stagioon, as tira fora la so bela saca ed in dal guardaròba al cardinsoon al’s ponsa, ‘na bucina par bisàca.

Stagnaa in d’i armàri, adèsa al pool punsaar e al sembra un articiocc col col in su: l’è già lè par statr’ann, pront da druaar a faar la róda con sta bel bisciù.

Cuma l’è bel guardaar, dlonga al listoon, al pasegg, con amoor ed ironia, e scuprir, fra al pelici a cardinsoon, che una las’sumiglia un po’ ala mia!!

Brunetta Panzani

I commenti sono chiusi.