L’età dal bronz

Commenti disabilitati su L’età dal bronz Mirandla na storia da ridàr

A regola ad quell ch’ha dis i studios dla storia, la terra dla Bassa mudnesa l’era già abitada più ad mill ann prima ad Crist. Sempar second i solit studios, ch’i stan dil giurnadi a guardar al carti vecci piutost che andar a lavurar, a sembra che al popul ch’l’era gnu a finir in mezz al nostri vall l’era un popul ad terramaricoli (ch’a vol dir con i pèe a moj) e al period storich in cui al viviva l’è ciamaa l’età dal bronz, forse parchè agh’a vliva na bella ghigna ad bronz a mettar su cà in mezz a la vall, senza lus, senza telefono e senza Pippo Baudo.

Oh, an pinsadi minga che al scenari dla Bassa al fus cumpagn a quel di nostar gioran, par l’amor di Dio. An ghera minga i arzan di fium, l’era tutt un pantan e tutta n’alluvion, a ciamar la protezion civil an rispundiva mai ninsun, praticamente a sviviva in mezz a l’acqua, tra rani, bissi e zinzali, con um clima cumpagn a quell dla savana africana; sol chan gh’era minga i negar, quei ien rivaa dopp tremila ann.

 In mezz a tutta cl’acqua a ghera però un qualc bulaa un pò più in alt, luoghi chiamati motte. E allora i nostar terramaricoli, dop averag pinsaa un bel poc, più o meno quarant’ann, i en arrivaa a la conclusion che l’acqua la va alla bassa e pr’an bagnaras minga i pee a convgniva star in dla sutta, vale a dire sulla motta. Inoltre i han pinsaa ch’l’era mej invintar anche i trocui, pr’an ciapar la tos. Il che dimostra che,in fond, al so grad ad civiltà l’era abbastanza elevaa.

mirandla na storia da ridar

mirandla na storia da ridar. 2 jpg

mirandla na storia da ridar 3

E pò i so capp, quei più avanti, i han capii subitt che par scampar bisogna magnar, second la logica dla politica moderna.

Ma cuma favni a vivar questi terramaricoli e da che part dasgnivi? Second la duttrina più recenta, i gnivan dalla Germania parchè in cgnussivan minga l’us dal bidè. Rispett a nuatar i gh’ivan al gross vantagg ch’in ghivan minga bisogn d’andar a lavurar, con la conseguente fortuna d’an naver minga nè i padron nè i sindacalista. I vivivan sempar in cassa integrazion, ogni tant i andavan a pascar, oppure a cazza ad gat o ad levri e quand i capivan d’essar sotta a Nadal i massavan al porc. La sò vita l’era un pò modesta, in ghivan minga dimondi pretesi,mai al mar o in muntagna, ma i zovan is lamintavan un poch per la totale assenza dal discotechi e alla festa i stavan a cà par risparmiar la benzina. I stavan spess in filò e i tiravan avanti parchè an ghera minga la minimum tax ma però, anch s’in pagavan minga al tassi, i eran puvrett cumè San Quinten.

Comunque, poch a a la volta, una dal primi robi ch’ivan capii l’era al sistema ad far puten:dopp averag pinsaa dimondi ann,i enn rivaa a la conclusion che par far un bel ragazzol agh’a vliva in du, pussibilment un om e una donna.Altri precedenti tentativi maschili (tipo fai da te) in’nivan mai daa di gran risultat. Insomma, in du la roba la riusciva mej. Però allora an ghera minga l’obblig ad tor mujer, la qualcosa lè sempar un bel vantagg, anch par la donna. Ma i nostar brav terramaricoli, na volta capii al trucco, i favan un puten a l’ann, senza pagar la levatrice.

Col passar di ann,i nostar progenitor i han capii che quand a ciocca al sol e quand a piov l’è dimondi mej star a quert. Par evitar al spesi di murador e ad l’idraulic, che anch allora i custavan un occh dla testa, dop aver constataa che anch all’età dal bronz an n’era minga facil aver un mutuo, i han pinsaa ad costruir il sò capanni in mez a l’acqua, in manera ch’i gh’ivan tutti il comodità pussibili. Stand a lett i durmivan, i favan l’amor e i psivan anch pascar. E quand i andavan in bagn i produsivan direttament la pastura par i pess, tant’è vera che al bucacci, clhi stavan sempar a tes a cà, i han ciapaa al nom ad pess gat.

Par lavar i piatt i buttavan tutt in acqua e da lè è naa al verbo “lavàr zò”.

I nostar antenaa i cgnussivan già al fogh,parchè ogni tant i sa strinava i dii, la roda e la lavurazion dla ceramica. La sò specialità l’era quella ad fabbricar i bucalen multiuso, che ad gioran i sarvivan par bevar e a la not per altri scopi. Second i studi fat dai nostar dutor sui oss dei terramaricoli, i gh’ivan dimondi reumatismi (nonostante la diffusa presenza di fangh), un bel poch d’artrite, na cassa toracica da rivedibili, ma al colesterolo l’era a zero e i trigliceridi in savivan gnanc ch’i esistevan.

Normalment i scampavan fin a quarant’ann, quie spusaa un pò meno, i eran alt un metar e mezz, però i murivan cuntent l’istess, forse parchè an ghera minga al telegiornal ch’al dascuriva ad dasgrazii tutt’il ziri, la Raffaella Carrà l’era adree a nassar e Berlusconi al fava ancora al musicista. I ghivan al vantagg d’an aver minga i so esponent politich pin ad pretesi, i risparmiavan un sacc ad sold pral tangenti, al massim i gh’ivan un qualch starion che ogni tant al gh’fava dir il preghieri. Però l’è anch vera che il donni di starion i gh’ivan avuu l’usta d’invintar la stria, ch’la gniva esportada fin in dal Mantvan. Par tutt i gioran dla smana i lavuravan cumè i nobil frances, cioè i andavan a cazza con al sfrumbli, a pesca e a rizzotti. A la festa i s’annuiavan un pò, i savivan lavurar al bronz, ma i ghivan poca usta.

Par finir, con l’aiut di un esperto dell’Università del tempo libero, è risultaa pussibil ricostruir al sò menù alimentar: a la matina un pom avdugn salvadagh con biscot dal Mulen Bianc, a mesdè na bistecca ad cavron a la griglia con contoran ad pissalett, a la ziira du biscott integral Buitoni pucciaa in dal latt ad cavra e un pò ad frutta, cagapuj e zezzoli. Al venerdi bucacci e al sabat trippa ad gatt salvadagh.

Tratto da ” Mirandola na storia da ridar” di Giuseppe Morselli  1996

I commenti sono chiusi.