Al funeràl – L’audio

Commenti disabilitati su Al funeràl – L’audio Racconti multimediali

 

Al funeraal

Da chi dadèntar a guard la cumpagnia cla s’è riunida pargnirm a salutaar. Na làgarma, un suspiir, na qualch busia par l’ultima ucasióon: al funeraal.

A pens che incóo a son protagonista, al centar dal paròli e di pinséer:. sta giurnada l’è cume ‘na falistra, una stela cadènta in mez al cieel.

Pri ruglett ad parent e amigh dal coor catàras tutt chi insém l’è un poc ‘na festa e, tra dóo parulini in dal duloor, a cuntinua la vita, par chi a resta.

A gh ‘è chi a tira fora tutt ii impegn ch’al gh’aa daa a much pargnir’m a salutaar e, tra ‘na sgnasadìna, un baas e un segn, a capiss ch ‘as fa prest a dasmingaar.

Parsòni ch’an n’arév po’ mai pinsàa

i’en tùti che: Dio bono! Quanta gent!

Anca quél che tat see sol sburlunaa

in dal cors ad la vita, al m’haa tgnuu in ment!

Ho fatt tant quéi, ch ‘an ni saviva minga! S’il disan loor, a soon propria sicuur. La me’ vita la paar stada ‘na plinga ad boni asioon, na silta in dal ciel scuur.

A salta propria fora un pooc da tutt dla me parsona: al been e l’onestaa e, fra quél ch ‘al ciacàra, al pians e i mutt, as dascór anch un poc d’ereditaa.

Me, ch’am cardiva d’esar n’umareen ad poc impegn, ad poca elavasioon, sempar staa par me’ cont, con poc suldeen, a rèst, a vedar chista animasioon!

Ma tò! Cai me’ vsinent, che par tant ann as sem sool tacagnaa cume bamboss!!! Dadree dai uciai negar, s’anm’ingann, am sembra fin ch’ai gh’ava un poc ii occ ross!

E qual là l’era un me’ cumpaggn da scóola che po’ as sem pers ad vista par na vitta: ma guarda tè, che propria al temp al vola e al’s brusa via sfuiànd ‘na margaritta!

E cla duniina là, cla tóca su?? L’era sool ‘na cgnusénta, la fiorista! Staa atenti che sorpresa, che garù!!! Stavolta am sent daboon protagonista!

Prima volta in dla vitta, da par te, ti t’at preseent al centar d’la atensioon e, daboon o d’imburla, l’è un gran dè, con amigh e parent, catiiv e boon.

Ma guarda sóol, ch ‘as tóca fin muriir par imparaar a cgnosar been la gent, par capir la so testa e al so sintiir e pseer dvintaar ‘na star par un mumeent!!!

Brunetta Panzani

1″ Classificata

Premio di Poesia Dialettale “Poetar Padano” (Carpi, 2003)

I commenti sono chiusi.