1976 “Al Rezdor”omaggia “Al Barnardon”

Commenti (0) Racconti

A vrén tach’er l’an nov con un cavalleresco omaggio a un antenato dal “Rezdòr”: a la Mirandola è gnu fora “Al Barnardòun ch’al cumpès nuvan tazinch an, ‘na bela etè; avgurì! Per nuvantazinch volt, i cuntadèin ed la pro­vincia i l’han inciuldè atach a l’os ed la cusèina.

A sam in famìa: “Al Barnardòun” l’è un lunari; “Al Rezdòr” a sua vol­ta, l’è un lunari… con i doppi servizi.

Da un amigh ed la Mirandola, un ech sa ed latra, as sàm fat cunter origi­ni, véta e mirachel dal “Barnardòun”. Eccomi:

Sta lunàri, che fin a poch ann fà l’era l’unich in dialett ch’a gniss fora in dal Mudnés, al s’arfà al nòm e a la figura dal mirandulès Antonio Bernardi ch’al fu al mond in dal secul passa e ch’i dgiivan l’A­strologo Mirandolese par via ch’al prediziiva al temp e ch’l’era un fanatich e un studiòs d’Astrologia. Purtropp agh manca­va la preparaziòn e studiand i libar, al stel­li, al stagión a la so manèra al s’era persuàs che i Pianetta i girassan d’intorn’ a la Tèrra. Parsuàs che Copernico l’iss ciapà na capella e minga d’cal picculi, al s’mittì a stam­par su st’argoment di articui, di fuiett metereologich», a sò spèsi, e parfin un li­bar, dand fond a poch a la volta a tutt al suo e arduzéndas praticament a limòsna.

Parfurtùna ch’i l’ivan fatt Mistar d’ia Scóla d’Disegn e ch’ai gh’iva al sò stipendi (e pò un sussidi personal dal Dùca d’Mó- dna) par tirar avanti.

Sta libar al s’ciamava “Il Nuovissimo Sistema Planetario”, ch’l’era pò un sistema ch’l’iva invintà lù; l’era un libar d’quasi zent pagini con la dimostrazion dal sò teo­rii e con na “Mappa Celeste” andò a gh’era disgnà gli orbiti nòvi di Pianetta. Su la sò teoria al taccava di button a fil doppi a chi agh capitava sotta e dimòndi agh dava ra­gion cum’as fà dal volti par dastórsan d’un o parchè, più spess, i n’in savivan meno d’iù. E fin ché tutt andava pr al sò vers. A gh’era anch d’quéi eh’agh dava tort e al­lora zò litt, ch’i eran dal còmichi.

Tra i sò aversàri più accanii a gh’era al prèt d’ia Madunnìna che par disgrazia l’era un patii d’Copernico e chTiva fat col sò man na Sfera Armiilare con tutt al sò orbiti e al post giust. Stijdù sogett i s’cum- battivan a colp d’poesii e d’zirudélli che la
gent aspettava in uraziòn, pressapoch cum’ a s’aspetta al fresch in Agóst, parchè i eran pini d’truvadi, d’termin d’Astronomia e d’Astrologia e d’tòlt’ in gir reciprochi.

Bernardi l’era un umòn grand e gros e, tolt via la sò mania, un brav òm, educa e corett ma tropp ingenuv; l’era cum’a s’ diis, un gnocch.

Tant par cuntarv’una, na volta, un grupp d’sò amigh ch’i s’a vdiivan al dop- mézdì par passaras n’ora in dal retro d’na farmacia eh’la s’ciamava la Cicógna (ch’l’a gh’é pò ancora e eh Té quella d’Salvioli) dop avèragh fat lézar soquànti dal sò poesii i l’incurunessanTpoéta” mittendagh in cò par curòna na tressa d’ài con in mézz na qualch fòia d’allór; e lù tutt cuntent, quasi con al lagarmi a i occ ’par la riconoscenza, a ringraziàri e a daragh la man.

In di ultim ann d’ia sò vita al s’era miss a stampar dei “Pronostici” cioè a prevedaral temp-, l’era tant parsuàs d’quell ch’ai dgiiva che s’l’iva ditt o scritt che al tal dì a sarevv piuvS, al gniiva fora con l’umbrella, magari sotti’ al brass, anch s’a gh’era al sol.

Al muri in d’I’an 1859, a l’Uspidal d’Módna, in buletta negra a forza d’stam- par a sò spèsi di lunari e dal fotti; l’era <tià a la Mirandula in dal 1795. Al Barnardòn al deriva da lù, dal sò nom; dal ricord di sò fuiett d’Pronostich; anzi second mé in d’ia figura ch’as véd ad sovra d’ia lista di gioran e di Sant i an vlù farai lù, i£ gran Bernardi, al Barnardòn, ch’ai guarda con un cannuccial, dal luminarol d’na cà d’ia Mirandula, al stólli e i pianetta… che, am dispiàs par Copernico, i giran da bòn, d’in­torn’ a la Tèrra.

Lascia un commento

Il tuo indirizzo email non sarà pubblicato. I campi obbligatori sono contrassegnati *